Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Καλή χρονιά!


Γ. Σεφέρης Έφηβος

Το καλοκαίρι στα δεκάξι μου χρόνια τραγούδησε μια ξένη
        φωνή μέσα στ’ αυτιά μου
ήταν θυμούμαι στην ακροθαλασσιά, ανάμεσα στα κοκ-
      κινα δίχτυα και μια βάρκα ξεχασμένη στην άμμο,
      σκελετός
δοκίμασα να την πλησιάσω τη φωνή εκείνη βάζοντας την
     ακοή μου πάνω στην άμμο
η φωνή χάθηκε
μα ένα πεφταστέρι
σα να ’βλεπα για πρώτη φορά ένα πεφταστέρι
και στα χείλια η αρμύρα του κυμάτου.
Τη νύχτα εκείνη δεν ήρθαν πια οι ρίζες των δέντρων.
Την άλλη μέρα ένα ταξίδι ανοίχτηκε μέσα στο νου μου
       κι έκλεισε πάλι σα ζωγραφισμένο βιβλίο·
συλλογίστηκα να πηγαίνω κάθε βράδυ στ’ ακρογιάλι
να μάθω πρώτα τ’ ακρογιάλι κι έπειτα να πάρω το πέλαγο·
την Τρίτη μέρα αγάπησα μια κοπέλα πάνω σε μια κορφή
είχε ένα άσπρο σπίτι σε ρημοκλήσι
μια γριά μάνα στο παραθύρι με σκυμμένα γυαλιά πάνω σε
       σε βελόνες, πάντα σιωπηλή
μια γλάστρα βασιλικό μια γλάστρα γαρούφαλα
την έλεγαν νομίζω Βάσω Φρόσω ή Μπίλιω·
έτσι ξέχασα τη θάλασσα. […]

                Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα,  εκδ. Ίκαρος, Αθήνα  171992 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου