Οι περιπέτειες του Τομ Σόγερ, Μαρκ Τουαίην

Γράφουν ο Αλέξανδρος Παπαδημητρίου και ο Νίκος Παπαγεωργίου

Ο  Σαμιουελ Λανγκχομ Κλέμενς γνωστός με το ψευδώνυμο Μαρκ Τουαίην, ήταν διάσημος Αμερικάνος συγγραφέας. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του βιβλία ήταν και οι περιπέτειες του Τομ Σόγερ.

Η ιστορία αυτή μας μιλάει για ένα αγόρι, τον Τομ Σόγερ που ήταν σκανταλιάρης και το μόνο που του άρεσε να κάνει ήταν να τσακώνεται, να κάνει κοπάνες απ’ το σχολείο (όπως και μεις σήμερα) και να πειράζει τον καθένα.

Το βιβλίο μάς μιλάει για τις περιπέτειες του αγοριού που ήταν επικίνδυνες για την ηλικία του, όπως το να το σκάσει με το φίλο του, τον Χακ για να γίνουν πειρατές και να τους νομίζουν όλοι στο χωριό νεκρούς ή να πάνε νύχτα στο νεκροταφείο και να βρεθούν μπροστά σε τρεις αδίστακτους αλήτες που λογομαχούν και στο τέλος ο ένας να κείτεται νεκρός απ’ τα χέρια του άλλου.

Επίσης το ψάξιμο κάποιου χαμένου θησαυρού που έφερε στη ζωή τους αρκετά προβλήματα αλλά στο τέλος δικαιώθηκαν, αφού τον βρήκαν.

    Μετά από αυτές και άλλες περιπέτειες που έζησαν, έγιναν ήρωες στο χωριό τους, το Σεντ Πίτερσμποθργκ, όπως και ο Τομ στα μάτια της θείας του, που όλον αυτό τον καιρό την είχε ταλαιπωρήσει και στεναχωρήσει πάρα πολύ. Όμως ξέχασα να αναφερθώ και στις περιπέτειες του Τομ όταν ερωτεύθηκε τη μικρή Μπέγκη Θάτσερ, ένα γλυκό και πανέμορφο κορίτσι.

    Τέλος τα δυο παιδιά αυτά παρ’ όλο που ταλαιπώρησαν πρόσωπα που αγαπούσαν, άφησαν

 πίσω για λίγο τις σκανταλιές και, αφού ορκίστηκαν πως θα γίνουν ληστές σαν το Ρομπέν των δασών, συνεχίζουν τη ζωή τους σαν πραγματικοί ήρωες.

•    Η γνώμη μας για το βιβλίο

    Κλείνοντας, πιστεύω πως η ιστορία αυτή μας δείχνει πως κάθε παιδί έχει δικαίωμα στα όνειρα και τις ελπίδες… Έχει δικαίωμα να τα πραγματοποιεί και αν συνεχίζει τη ζωή του με χαμόγελο και ευγνωμοσύνη στο θεό γι’ αυτά που του προσφέρει. Η ιστορία του Τομ Σόγερ είναι αληθινή, όπως και κάποιες περιπέτειες του. Εγώ σαν αναγνώστης δε γνωρίζω ποια περιπέτεια ήταν αληθινή, αλλά ένιωσα σαν να ήμουν εγώ εκείνος, μιας και όλοι μας κάποτε φανταστήκαμε ότι ήμασταν πειρατές ή ναυαγοί σε κάποιο νησί ακόμα και εκείνοι που θα έβρισκαν κάποιον χαμένο θησαυρό.