Το Β4 διαβάζει και προτείνει (Αναγνώσεις)

 

Stephenie Meyer,  Λυκόφως (Τwiligt)


γράφουν η Κατερίνα Παπίτση και η Καλλιόπη Παλαιολόγου

 

Τι σημαίνει το μήλο

Το μήλο στο εξώφυλλο του Λυκόφωτος αντιπροσωπεύει τον «απαγορευμένο καρπό». Η Stephanie Meyer χρησιμοποίησε απόπασμα από τις γραφές (Γένεσις) –αμέσως μετά τα πειεχόμενα- γιατί λατρεύει τη φράση «του ξύλου του γιγνώσκειν καλόν και πονηρόν». Δεν είναι αυτό με τοοποίο καταλήγεςι η Μπέλλα; Μια λειτουργική γνώση του τι είναι καλό και κακό. Το ωραίο με το μήλο είναι που έχει τόσες πολλές συμβολικές ρίζες. Έχεις το μήλο στη Χιονάτη, μια δαγκωματιά και μένεις παγωμένος για πάντα σε μια κατάσταση που μοιάζει πολύ με θάνατο, χωρίς να είναι… Μετά έχεις τον Πάρη και το χρυσό μήλο της Έριδας στην ελληνική μυθολογία –δείτε ποσοι πολλοί μπελάδες ξεκίνησαν μ’ εκείνο. Τα μήλα είναι «πολύπλευρα» φρούτα. Τέλος, της άρεσε η όμορφη απλότητα της φωτογραφίας.

•    Υπόθεση

Η Μπέλλα μετακομίζει σε μια μικρή, μονίμως βροχερή πόλη, πιστεύοντας ότι την περιμένει η πιο βαρετή περίοδος της ζωής της. Όμως από τη στιγμή που θα γνωρίσει τον αινιγματικό Έντουαρντ, η ζωή της θα πάρει μια συναρπαστική και τρομακτική τροπή. Γιατί ο Έντουαρντ είναι βρικόλακας που έχει καταφέρει να διατηρεί μέχρι σήμερα την πραγματική του ταυτότητα μυστική στη μικρή κοινότητα. Όμως κανείς δεν είναι πλέον ασφαλής και λιγότερο από όλους η Μπέλλα. Το ζευγάρι θα βρεθεί να ισορροπεί επικίνδυνα στην κόψη του ξυραφιού ανάμεσα στην επιθυμία και τον κίνδυνο.

•    Κριτική για το βιβλίο

Κατά τους Λονδρέζικους Τimes,

Η ιστορία είναι μια υπνωτική αφήγηση γραμμένη σε ονειρικό ύφος, συνοψίζει τέλεια το εφηβικό αίσθημα της σεξουαλικής έντασης και της αποξένωσης.

Publishers Weekly:

Με την αγωνία και το ρομαντισμό σε τέλεια ισορροπία, το Λυκόφως θα κάνει τους αναγνώστες να γυρίζουν με μανία τις σελίδες του σαγηνευτικού ντεμπούτου (!) της Stephenie Meyer.

 School Library Journal

Η αγωνία κορυφώνεται καθώς η ένταση του μυστικού έρωτα και της σιωπηλής τρυφερότητας μετα μορφώνεται σε ένα τρομερό αγώνα επιβίωσης … Ρεαλιστικό, επιδέξιο, περιεκτικό, οι αναγνώστες θα λαχταρούν να χώσουν τα δόντια τοςυ στο Λυκόδως.

Booklist

Ακολουθώντας την παράδοση τηςAnn Rice…. αυτή η σκοτεινή ιστορία αγάπης συναρπα΄ζει.

Η δική μας κριτική για το βιβλίο

Είναι πολύ ενδιαφέρον, γιατί στην ανάγνωση του σε αγγίζει, σε παγιδεύει˙ την ίδια στιγμή σε ταξιδεύει και σε μαγεύει. Η  Stephenie Meyer μας χαρίζει ένα ακόμη ακαταμάχητο συνδυασμό ρομαντισμού και σασπένς με δόση υπερφυσικού. Ακόμη μπορούμε να πούμε ότι το βιβλίο είναι συναρπαστικό, με πάθος και με συνεχείς ανατροπές και εκπλήξεις˙ αυτό το έπος αγάπης ανάμεσα σε θνητή και αθάνατο βαδίζει προς τη λογοτεχνική αθανασία.

Το βιβλίο όταν το διάβασα με απορρόφησε και μπήκα κι εγώ μέσα στην ιστορία σαν ένας από τους χαρακτήρες του βιβλίου. Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι σταματάς την ανάγνωση, μόνο όταν φτάσεις στην τελευταία σελίδα. Δεύτερον είναι απλά αδύνατον να το αφήσεις από τα χέρια συο και τρίτον τόσο ο τρόπος που γράφει η συγγραφέας λόσο και η πλοκή και οι χαρακτήρες του βιβλίου σε αφήνουν με κομμένη την ανάσα από την αγωνία να δεις τι θα συμβεί στην επόμενη σελίδα.  

Ο στόχος της συγγραφέως

Να προσελκύσει τους αναγνώστες και τη νεολαία χωρίς διδακτικό, δασκαλίστικο ύφος!

Ο τίτλος του βιβλίου

Οφείλεται στο φως της πανσελήνου. Η συγγραφέας σε μερικές συνεντεύξεις της είχε παραδεχτεί ότι δυσκολεύτηκε να δώσει τον τίτλο στο βιβλίο κι ότι στην αρχή είχε διαλέξει έναν άλλο.

 

Η πρώτη ύλη του μυθιστορήματος

«Το Λυκόφως πολύ έξυπνα διασκεδάζει έναν πανάρχαιο θρύλο με διαχρονικές αξίες. Μεταφέρει από το μακρινό παρελθόν στο σήμερα, τις βαθύτερες έννοιες της αγάπης και το έρωτα που είναι τα πιο δυνατά αισθήματα από καταβολής του ανθρώπου. Επίσης πρώτη ύλη του μυθιστορήματος αποτελεί και ο κλασικός μύθος των βαμπίρ.

Η πρωτοτυπία και η έλξη του βιβλίου

Το Λυκόφως παρουσιάζει τα βαμπίρ εξευγενισμένα, προσανατολισμένα στον 21^ο αιώνα, ως ένα είδος σούπερ ηρώων χωρίς κάστρα, φέρετρα και νυχτερίδες και χωρίς και τους υπερμεγέθεις κυνόδοντές τους.

Η σχέση της αφήγησης με την πραγματικότητα

Η σχέση της αφήγησης με την πραγματικότητα: δεν έχουν καμιά "σχέση" μεταξύ τους, γιατί η συγγραφέας μάς διηγείται έναν δικό της φανταστικό κόσμο. Οι βρικόλακες στη σύγχρονη εποχή δεν υπάρχουν, ούτε οι λυκάνθρωποι˙ άσχετα που πριν πολλά χρόνια υπήρχαν διάφοροι μύθοι γι’ αυτούς, όμως κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν υπάρχουν ακόμη...

Τι μου άρεσε πιο πολύ στο βιβλίο

Εύκολα μπορεί αν καταλάβει κανείς ότι οι σκηνές που μου άρεσαν ήταν περισσότερες από μία. Αυτή που μου άρεσε περισσότερο και μου τράβηξε το ενδιαφέρον ήταν η επόμενη: Τη στιγμή που η Μπέλλα φτάνει στη σχολή χορού όπου ο Τζέιμς τής έχει στήσει παγίδα, τα πάντα εκτυλίσσονται πολύ γρήγορα. Η μάταιη προσπάθεια της Μπέλλας να ξεφύγει εξοργίζει τον Τζέιμς με αποτέλεσμα να την τραυματίσει σοβαρά. Εκείνη τη στιγμή φτάνει ο Έντουαρντ μαζί με την οικογένεια΄του. Ο Τζέιμς κατάφερε να δαγκώσει την Μπέλαλ. Την ίδια στιγμή ο Έντουαρντ βρίσκεται στο πλευρό της μαζί με τον Καρλάιλ προσπαθώντας να βρουνε μια λύση για να τη σώσουν. Η μόνη λύση που υπάρχει είναι ο ΄Εντουαρντ να τη δαγκώσει για αν της αφαιρέσει το δηλητήριο. Αυτή η στιγμή είναι η στιγμή της αποκορύφωσής, γιατί ο Έντουαρντ πρέπει να βρει τη δύναμη να σταματήσει όπου και να βρίσεκται δείχνοντας ΄τει πόσο πολύ την αγαπάει.

Τι δε μου άρεσε στο βιβλίο

Σ’ αυτό το βιβλίο ήταν δύσκολο να αποφασίσω ποια σκηνή μου άρεσε λιγότερο ή καθόλου, γιατί όλες οι σκηνές ήτανες μία και μάι. Υπάρχει όμως μια σκηνή που με έκανε να συνοφρυωθώ. Η σκηνή αυτή ήταν όταν η Μπέλλα στο τέλος της πρώτης της σχολικής ημέρας πηγαίνει στη Γραματεία. Όταν μπαίνει αντικρίζει τον Έντουαρντ να μιλαέι με τη γραμματέα, προαπσθώντα σαν την πείσει να του αλλάξει το να΄λθηματης Βιολογίας με κάποι άλλο. Εκείνη τη στιγμή οΈντουαρντ γυρνάει και αγριοκοιτάζει την Μπέλλα και φεύγει λέγοντας ότι πρέπει να το υποστεί.

Η άποψή μας για τη συγγραφική ικανότητα της S. M.

H Stephenie Meyer κατάφερε και άγγιξε τις ψυχές πολλών ανθρώπων με τπΛυκότως. Αυτό αποδεικ΄νυει ότι πρόκειται για μια από τις πιο αγαπημένες συγγραφείς σε όλον τον κόσμο. Τίποτα δεν μπορεί ν απεριγράψει το ότι έχει καατφέρει κάνοι=οντας το πιο απλό και το πιο αγαπημ΄’ενο πράγμα … γράφοντας. Πραγματικά αυτή η γυναίκα κατάφερε να μας μαγέψει με τον κόσμο που δημιούργησε. Επίησς η συγγραφέας με τηη τέχνη του γραπτού λόγου εκφράζει όλα εκεινα τααπλά και συνάμα όμως περίπλοκα πράγματα που προφορικός λόγος είναι αδύνατον να κάνει. H Stephenie δεν έχει χρησιμοποιήσει στα βιβλία της καλή γραφή, όπως άλλοις συγγραφείς, π.χ. η Τζ. Κ. Ροουλινγκ, η οποία έχει γράψει τη σειρά των βιβλίων με ήρωα το Ηarry poter, αλλά χρησιμοποίησε απλή γλώσσα γραφής, για να μπορεί ο καθένας που το διαβάζει να καταλαβαίνει το περιεχόμενο και ειδικά οι νέοι που σήμερα δε συγκινούνται με τη ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων.

Σε ποιους προτείνω το βιβλίο και γιατί

Το Λυκόφως είναι ένα μυθιστόρημα που ταιριάζει απόλυτα σε εφήβους. Η γλώσσα που επέλεξε να γράψει η συγγραφέας είναι απλή, κατανοητή και προσιτή προςε τους αναγνώστες. Η ένταση και το απρόσμενο που χαρακτηρίζουν το βιβλίο θα κάνει τους νεαρούς αναγνώστες να μην το αφήνουν από τα χέρια τους.

Επιλογή βιβλίου

Επιλέξαμε να γράψουμε γι’ αυτό το βιβλίο, γιατί είναι ενδιαφέρον και καταπληκτικό. Επίσης το βιβλίο είναι ένα νεανικό και ρομαντικό μυθιστόρημα με διάφορες ανατροπές που ταιριάζει απόλυτα στους νέους. Όταν το διάβαζα είχα απορροφηθεί εντελώς και ακόμα όταν έφτασα στην τελευταία σελίδα ήθελα να συνεχίσω το διάβασμα. Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Γι’ αυτό το λόγο όταν ο καθηγητής μας, μας είπε να παρουσιάσουμε ένα οποιοδήποτε βιβλίο θέλαμε, το πρώτο που σκεφτήκαμε ήταν το Λυκόφως. Επίσης να παραδεχτώ ότι το επέλεξα κιόλας, επειδή ήξερα το περιεχόμενο του βιβλίου από την ταινία και έτσι θα ήτανε πιο εύκολο να κάνω τη ην βιβλιοπαρουσίαση γνωρίζοντας ήδη την υπόθεση.

                                           Χαλκίδα Οκτώβρης - Νοέμβρης 2010